دانلود رمان آغوش خیالی از نسترن رضوانی

مقداری از متن رمان آغوش خیالی

– یعنی خاک بر اون سر کسی که تورو بگیره سپیدار، خاک دو عالما.

اخمی کردم و باز هم مظلوم لب برچیدم:

– بابا خب خواب موندم دیگه اینهمه سختی کشیدم امسال، دیگه تابستونم‌ نخوابم؟

همون طور که با نگاهش برام تاسف می خورد لبی کج کرد

– تورو که ولت کنن کل سال مثه خرس میخوابی، ایشالله دست و صورتتو بلد بودی بشوری ؟‌ بیا بگیر نون و

نون رو از دستش گرفتم و تو پارچه گذاشتم می خواستم چای دم کنم که دیدم خودش دم کرده، نیشم از حاضر بودن همه چیز باز شد.

سعید- بخند … تو نخندی کی بخنده خداوکیلی ؟

نیشم بسته شد و دست کمر شدم:

– ای بابا چقدر غر میزنی چی شده حالا مگه؟

نون رو داخل سفره گذاشت و نگاه چپکی حواله‎ام کرد

– پررویی دیگه پررو، بیا بشین باهم بخوریم میخوام برم سرکار

کمی این پا و اون پا کردم و گفتم:

– نمیشه امروز منم باهات بیام؟

ابرو بالا انداخت و کمی بدخلق دستی به لباسش که خورده نان به آن چسبیده بود کشید:

– بیایی چیکار ؟

– می خواییم با مهلا و سارا بریم بگردیم.

از شنیدن اسم سارا اخماش باز شد ولی باز لحنش همون بود

– سه کله پوک بیفتید تو خیابون دمار از روزگار بقیه دربیارید دیگه؟

گردن کج کردم و دوباره توو جلد مظلومیت رفتم

– قول داده بودی نمیتونی بزنی زیرش، پول هم میخوام .

لقمه کوچیکی برا خودش گرفت :

– نور بباره به قبر مامان و بابا که رفتن تورو انداختن گردن من.